معرفی انواع عفونت پوستی+علل بروز بیماری
آشنایی با انواع عفونت پوستی و علل بروز آنها در افراد مختلف
آشنایی با انواع عفونت پوستی و علل بروز آنها در افراد مختلف
عفونتهای پوستی مجموعهای از بیماریها هستند که بر اثر نفوذ میکروبها، باکتریها، قارچها و ویروسها به لایههای مختلف پوست ایجاد میشوند. این عفونتها ممکن است از طریق بریدگی، نیش حشرات، زخمها یا حتی پوست سالم وارد بدن شوند. درحالیکه بسیاری از آنها با درمانهای موضعی بهبود پیدا میکنند، برخی دیگر نیازمند درمان دارویی یا سایر روشهای درمانی خاص هستند. عوامل گوناگونی مانند میکروارگانیسمها، آلرژنها و شرایط محیطی در شکلگیری این عفونتها نقش دارند. از جمله علائم رایج عفونت پوستی میتوان به قرمزی، تورم، خارش، درد و احساس گرما در ناحیه آسیب دیده اشاره کرد. برای آشنایی با انواع عفونت پوستی همراه ما باشید.
عفونتهای باکتریایی پوست اغلب با بروز برآمدگیهای قرمز رنگ و کوچک روی پوست شروع میشوند. برخی از انواع عفونتهای باکتریایی پوست شامل سلولیت عفونی، زرد زخم، جوش عفونی و هانسن یا جذام میشوند.
این نوع از عفونت پوست با تجویز آنتی بیوتیک قوی برای عفونت پوستی مانند اکساتنت توسط پزشک درمان میشود. آنتیبیوتیکهای متنوع موضعی و خوراکی توسط انواع شرکت پخش دارو در داروخانهها توزیع شده که باتوجهبه نوع و شدت بیماری، پزشک یکی از آنها را توصیه خواهد کرد.
برای پیشگیری از ابتلا به این عفونت رعایت بهداشت، شستن منظم دستها و تمیز نگه داشتن پوست ضروری است. از اشتراکگذاری وسایل شخصی مانند حوله و تیغ خودداری کنید تا از انتشار باکتریها جلوگیری شود. همچنین، مرطوب نگه داشتن پوست مانع از ترک خوردن آن و ورود باکتریها میشود.
عفونتهای ویروسی پوست نیز از نوع خفیف تا شدید متغیر هستند و توسط ویروسهای مختلف ایجاد میشوند. برخی از انواع مختلف عفونتهای ویروسی شامل زونا، آبله مرغان و مولوسکوم یا زگیل میشوند. (مانند زگیل تناسلی که بهدلیل ویروس پاپیلوم انسانی ایجاد میشود.)
انتقال برخی از عفونتهای ویروسی مانند زگیل از طریق رابطه جنسی شایع است. برای درمان عفونتهای ویروسی پوست ممکن است پزشک از داروهایی مانند قرص تاوانکس در کنار سایر روشهای درمانی استفاده کند. پس از مصرف داروها، این نوع از عفونت پوستی از بین خواهد رفت.
برای پیشگیری از عفونتهای ویروسی، از اشتراکگذاری وسایل شخصی مانند حوله و بالم لب با افراد مبتلا خودداری کنید. در روابط جنسی، استفاده از محافظ برای کاهش خطر انتقال ویروسهایی مانند تبخال ضروری است. همچنین، حفظ افزایش سیستم ایمنی از طریق تغذیه متعادل، ورزش منظم و مدیریت استرس به مقابله با عفونتها کمک میکند.
عفونتهای قارچی پوست معمولا در نواحی مرطوب بدن، مانند پا و زیر بغل ایجاد میشوند. بیشتر عفونتهای قارچی همراه با خارش و قرمزی پوست همراه هستند و اغلب مسری نخواهند بود. بیماریهایی مانند پسوریازیس، اگزما پوستی و تغییر شکل ناخن توسط عفونتهای قارچی پوست بهوجود میآیند.
پسوریازیس در واقع عفونت قارچی درماتوفیتوز است که باعث ایجاد لکههای قرمز و ترکهای خشک در پوست میشود. قارچ ناخن بهعنوان نوعی عفونت پوستی آسیب به ناخنها را بهدنبال دارد و آنها را ضعیف میکند. انواع عفونتهای قارچی پوست بهشرح زیر است:
برای پیشگیری از عفونتهای قارچی، پوست خود را در نواحی مرطوب و عرقکننده خشک نگه دارید. پوشیدن لباسهای تنفسی از الیاف طبیعی مانند پنبه و خودداری از لباسهای تنگ به کاهش رطوبت کمک میکند. در مکانهای عمومی مانند حمامها و استخرها با پای برهنه نروید و از دمپایی استفاده کنید. همچنین، استفاده از پودرها یا کرمهای ضد قارچ به جلوگیری از عفونت کمک میکند.
عفونتهای انگلی پوست توسط انگلها ایجاد میشوند و ممکن است به جریان خون و اندامهای داخلی نیز سرایت کنند. انگلها حشرات یا موجودات کوچکی هستند که زیر و روی پوست تخمگذاری میکنند و با زیست روی بدن باعث عفونت پوستی انگلی میشوند. شپش، ساس، گال و لارو از انواع عفونتهای انگلی پوست هستند.
برای پیشگیری از ابتلا به این نوع عفونت، لباسها و ملافهها را بهطور منظم شستوشو دهید. از اشتراکگذاری وسایل شخصی، به ویژه آنهایی که با سر یا بدن تماس دارند، خودداری کنید.
از آنجاییکه معمولا عفونتهای انگلی همراه با خارش است، برخی از افراد آن را با حساسیت اشتباه میگیرند؛ ازاینرو برای رفع خارش از داروهایی مانند قرص فکسوفنادین استفاده میکنند. درصورتیکه عفونتهای پوستی برای درمان نیازمند مراجعه به پزشک متخصص و مصرف داروهای تجویز شده مانند قرص تاوانکس هستند.
انواع عفونت پوست به دلایل مختلفی ایجاد میشوند؛ یعنی علت بروز عفونت پوستی انگلی با ویروسی یکسان نیست. علت بروز انواع عفونت پوستی بهشرح زیر است:
شناخت علل مختلف عفونتهای پوستی نقش مهمی در پیشگیری و درمان آنها دارد. با رعایت بهداشت فردی، استفاده از انواع مکمل پوست و مو با خاصیت درمانی، تقویت سیستم ایمنی و دوری از عوامل خطر، میتوان احتمال ابتلا به این عفونتها را کاهش داد.
تشخیص عفونت پوستی شامل ارزیابی علائم، معاینه فیزیکی و در برخی موارد، انجام آزمایشهای تکمیلی میشود. در ادامه روش تشخیص بیماری عفونی پوستی را بررسی میکنیم.
پزشک برای تشخیص عفونت پوستی نشانههایی مانند قرمزی، تورم، گرما، درد، خارش، ترشح چرکی یا زخم را ارزیابی میکند؛ همچنین، علائم عمومی مانند تب، خستگی یا ضعف مورد بررسی قرار میگیرند.
پزشک ناحیه مبتلا را بررسی کرده و میزان گسترش التهاب، وجود خطوط قرمز (نشانه گسترش عفونت) و سایر نشانههای مشکوک را ارزیابی میکند.
سابقه بیماریهای زمینهای مانند دیابت، نقص ایمنی، تماس با عوامل عفونی یا جراحات اخیر از بیمار پرسیده میشود تا احتمال بروز عفونت مشخص شود. در واقع اگر بیمار پیش از این به بیماریهای عفونی مبتلا شده باشد، لیست بیماری های عفونی و غیرعفونی او بررسی شده و راهکار مناسب درمانی توسط پزشک تشخیص داده میشود.
در برخی موارد، برای تشخیص دقیقتر عفونت پوستی، انجام آزمایشهای تکمیلی ضروری است. یکی از این آزمایشها کشت ترشحات زخم یا پوست است که به شناسایی نوع باکتری یا قارچ عامل عفونت کمک میکند. آزمایش خون نیز برای بررسی وجود عفونت سیستمیک و میزان گسترش آن در بدن انجام میشود. در موارد پیچیدهتر، پزشک ممکن است بیوپسی پوست را توصیه کند که در آن نمونهای از بافت پوست برای بررسیهای دقیقتر به آزمایشگاه ارسال میشود.
در صورت گسترش عفونت به بافتهای عمقی یا استخوان، ممکن است تصویربرداریهایی مانند MRI یا سونوگرافی انجام شود. تشخیص سریع و دقیق برای جلوگیری از گسترش عفونت و بروز عوارض ضروری است. در صورت مشاهده علائم مشکوک، مراجعه به پزشک متخصص پوست یا عفونی توصیه میشود. درصورتیکه عفونت از نوع ویروسی بوده و مربوط به بیماریهای جنسی مانند زگیل تناسلی باشد، پزشک معمولا دارو درمانی را با قرص نواکسا آغاز میکند.
پس از تشخیص و کسب اطمینان از عفونت پوستی، درمان عفونت پوستی توسط پزشک آغاز میشود. پزشک باتوجهبه نوع عفونت ویروسی از روشهای درمانی مختلف استفاده میکند. در جدول زیر روشهای درمان انواع عفونت پوستی مطرح شده است.
| نوع عفونت | روش درمان |
| درمان عفونتهای باکتریایی | استفاده از آنتیبیوتیکهای موضعی یا خوراکی بر حسب شدت عفونت. |
| پاکسازی زخم و رعایت بهداشت محل عفونت. | |
| درمان عفونتهای ویروسی | داروهای ضد ویروسی مانند آسیکلوویر برای کنترل ویروسهای هرپس و زوستر. |
| تقویت سیستم ایمنی بدن. | |
| درمان عفونتهای قارچی | کرمها و پمادهای ضد قارچ برای موارد خفیف. |
| داروهای خوراکی ضدقارچ برای عفونتهای شدید یا مزمن. | |
| درمان عفونتهای انگلی | داروهای ضد انگلی مانند پرمترین برای درمان گال. |
| رعایت بهداشت شخصی و ضدعفونی کردن لباسها و وسایل شخصی. |
پمادهای مورد استفاده برای عفونتهای پوستی شامل انواع مختلفی میشوند که هر کدام کاربرد خاص خود را دارند. موپیروسین یک پماد است که برای تهیه آن نیاز به نسخه پزشک دارید و معمولا برای درمان زرد زخم ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس پیوژنز استفاده میشود، ولی در برخی موارد، باکتریها ممکن است در برابر این دارو مقاوم شوند. کلوبتازول پروپیونات نیز با نسخه پزشک در دسترس است و در درمان آلوپسی در کودکان موثرتر از سایر کرمها عمل میکند.
کورتیکواستروئیدها نیز نشان دادهاند که استفاده از پمادهای کورتیکواستروییدی به مدت ۵۲ هفته در درمان پسوریازیس موثرتر از سایر پمادهای موضعی است. از سوی دیگر، باسیتراسین پمادی است که بدون نیاز به نسخه برای درمان عفونتهای جزئی پوستی ناشی از بریدگیها و خراشها استفاده میشود؛ همچنین پماد آنتیبیوتیک سهگانه شامل نئومایسین، پلیمیکسین B و باسیتراسین بوده که آن هم برای درمان عفونتهای جزئی و بدون نیاز به نسخه پزشک قابل تهیه است.
انواع عفونت پوستی بهعلت باکتریها، ویروسها، قارچها و انگلها ایجاد میشوند. شناخت انواع مختلف عفونتهای پوستی و دلایل بروز آنها به درمان و پیشگیری کمک خواهد کرد. پیشگیری از ابتلا به انواع عفونت پوستی از طریق بهداشت شخصی منظم و اجتناب از تماس با افراد مبتلا نیز حائز اهمیت است. در نهایت اگر به انواع عفونتهای پوستی مبتلا شدید، برای درمان صحیح و موثر این عفونتها، توصیه میشود به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید تا روش های درمانی موثر بهکار گرفته شود.
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به شرکت آدوراطب است.
نظرات کاربران