داروهای ایمونولوژی بهمنظور کنترل واکنشهای آلرژیک، خودایمنی و بیماریهای مربوط به پیوند تجویز میشود. برخی از این داروها بهطورکلی بر سیستم ایمنی بدن تاثیر دارند؛ درحالی که برخی دیگر فقط بر یک ارگان بدن اثر گذارند. پزشک متخصص با انجام آزمایشهای مختلف برای بیمار و درصورت تشخیص بیماری خود ایمنی، اقدام به تجویز داروی موردنیاز خواهد کرد.
موارد استفاده از داروهای ایمونولوژی
بیماریهای خودایمنی، معمولا در اکثر موارد با مصرف دارو قابل کنترل هستند. بهطورکل در سه مورد داروهای خود ایمنی تجویز خواهد شد:
- ممانعت از رد پیوند عضو یا بافت؛ مانند مغز استخوان، قلب، کلیه و کبد
- درمان بیماری های خودایمنی یا بیماریهایی با منشا خودایمنی؛ مانند آرتریت روماتوئید، میاستنی گراویس، لوپوس، کرون و کولیت اولسراتیو
- درمان بیماریهای التهابی غیرخودایمن مانند آسم آلرژیک مزمن
پزشک با تجویز داروی مناسب و تعیین مدت زمان و دوز دارو، جلوی رفتار خودایمنی سیستم ایمنی بدن را گرفته و از عود بیماری جلوگیری میکند.
انواع داروهای ایمونولوژی
برخی از داروهای ایمونولوژی، وظیفه تخلیه و نابودی سلولهای عامل را دارند، درحالی که برخی دیگر صرفاً فعالیت سیستم ایمنی را تغییر میدهند. مصرف این داروها بر فعالیت سیستم ایمنی بدن افراد تاثیر میگذارد. برای مثال شاید در دوره مصرف داروهای ایمونولوژی، بیمار بیشتر در معرض سرماخوردگی قرار بگیرد و پزشک معالج، در طی درمان، برخی از انواع داروی سرماخوردگی را نیز برای این افراد تجویز کند.
نحوه مصرف داروهای ایمونولوژی چگونه است؟
در لیست داروهای ایمونولوژی، فرمهای دارویی مختلفی وجود دارد که نحوه مصرف آنها با یکدیگر متفاوت است. پیشنهاد میشود هنگام مراجعه به پزشک، بهطورکامل، نکات مصرف داروهای ایمونولوژی پرسیده شود تا ابهامی باقی نماند. با مصرف بهموقع و دوز مناسب این داروها، از بروز عوارض شدید جلوگیری خواهد شد. علاوهبر این، پیشنهاد میشود برای استفاده از مکمل تقویت سیستم ایمنی بدن، درصورت ابتلا به بیماریهای خودایمنی، حتما با پزشک مشورت شود.