بیماری hpv

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی از شایع‌ترین عفونت‌های مقاربتی در جهان است که می‌تواند هم زنان و هم مردان را درگیر کند. این ویروس بیش از ۱۰۰ نوع مختلف دارد که برخی از انواع آن باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی یا حتی سرطان‌هایی مانند سرطان دهانه رحم می‌شوند.

ویروس hpv چیست و چگونه منتقل می‌شود؟

در پاسخ به سوال مریضی hpv چیست،‌ باید بگوییم HPV که ویروس پاپیلوم انسانی نیز گفته می‌شود، یک ویروس شایع است که از طریق تماس پوستی و رابطه جنسی منتقل می‌شود. بیش از ۱۰۰ نوع مختلف از این ویروس وجود دارد که برخی از آن‌ها کم‌خطر و برخی دیگر پرخطر هستند. انواع کم‌خطر معمولا باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی می‌شوند، در حالی که انواع پرخطر ممکن است منجر به سرطان‌هایی مانند سرطان دهانه رحم، سرطان مقعد، سرطان گلو و سایر سرطان‌های ناحیه تناسلی شوند.

درباره پرسش علت بیماری hpv چیست،‌ باید بگوییم ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) عمدتا از طریق تماس پوستی مستقیم، به ویژه در حین رابطه جنسی منتقل می‌شود. این ویروس می‌تواند از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی و حتی فقط تماس با نواحی آلوده منتقل شود. استفاده از کاندوم خطر انتقال را کاهش می‌دهد، اما به طور کامل از آن جلوگیری نمی‌کند، زیرا ویروس نواحی از پوست را که توسط کاندوم پوشیده نشده‌اند، آلوده می‌کند. علاوه‌بر این، HPV از طریق تماس با سطوح آلوده یا ابزارهای پزشکی غیراستریل نیز منتقل می‌شود، اگرچه این روش‌های انتقال کمتر شایع هستند.

معرفی انواع HPV

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) بیش از ۱۰۰ نوع مختلف دارد که به دو دسته کلی کم‌خطر و پرخطر تقسیم می‌شوند. این تقسیم‌بندی بر اساس توانایی ویروس در ایجاد سرطان یا سایر عوارض جدی انجام شده است.

• انواع کم‌خطر HPV: انواع کم‌خطر HPV معمولا باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی یا زگیل‌های پوستی می‌شوند، اما خطر سرطان‌زایی ندارند. انواع کم‌خطر ۶، ۱۱، ۴۲، ۴۳ و ۴۴ هستند که باعث ایجاد حدود ۹۰٪ از زگیل‌های تناسلی می‌شوند. این زگیل‌ها ممکن است در نواحی تناسلی، مقعد یا دهان ظاهر شوند و معمولا بدون درد هستند، اما ناراحتی یا خارش به‌دنبال دارند.

• انواع پرخطر HPV: انواع پرخطر HPV ممکن است باعث تغییرات سلولی غیرطبیعی و در نهایت منجر به سرطان شوند. شایع‌ترین انواع پرخطر دو نوع HPV-16 و HPV-18 بوده و حدود ۷۰٪ موارد سرطان دهانه رحم به‌علت این دو ویروس ایجاد می‌شود. این ویروس‌ها همچنین باعث سرطان‌های دیگر مانند سرطان مقعد، سرطان واژن، سرطان آلت تناسلی مردانه و سرطان گلو می‌شوند.

انواع ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۳۴، ۳۵، ۳۹، ویروس hpv نوع ۴۵، ویروس hpv نوع ۵۱، ۵۲، ۵۶، ۵۸، ، ۵۹، ویروس hpv نوع ۶۶ و ویروس hpv نوع ۶۸ نیز در لیست انواع پرخطر قرار دارند.

در نظر داشته باشید که حتی برای انواع پرخطر نیز پزشک با تجویز مکمل نواکس، از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و در بسیاری از موارد درمان خواهید شد. در واقع، کپسول نواکسا برای پاکسازی سریع HPV به منظور کاهش انتقال و پیشگیری از سرطان‌های مرتبط، تجویز می‌شود. این دارو به‌سرعت از پیشرفت بیماری و تبدیل شدن آن به هر نوع سرطان پیشگیری می‌کند.

بررسی علائم و نشانه‌های عفونت HPV

شناخت و توجه به علائم و نشانه‌های عفونت HPV، به شما کمک می‌کند تا حتی زمانی‌ که نشانه‌ای نزدیک به علائم این بیماری مشاهده کردید، برای چک‌آپ به پزشک مراجعه کنید. در ادامه این علائم آورده شده است:

• زگیل‌های تناسلی: این زگیل‌ها ممکن است به صورت برجستگی‌های کوچک یا گروهی از برجستگی‌ها در ناحیه تناسلی ظاهر شوند.
• تغییرات سلولی: در موارد پرخطر، ویروس باعث تغییرات سلولی در دهانه رحم یا سایر نواحی می‌شود که ممکن است بدون علامت باشند. برای جزئیات بیشتر در مورد اچ پی وی در زنان و تأثیر آن بر سلامت آن‌ها، مطالعه مقالات تخصصی آدوراطب توصیه می‌شود.
• سرطان: در موارد پیشرفته، عفونت HPV پرخطر منجر به سرطان‌هایی مانند سرطان دهانه رحم، سرطان مقعد یا سرطان گلو می‌شود.

انجام تست‌های سالانه کمک می‌کند تا حتی کوچک‌ترین علائمی از بیماری را نیز قبل از پیشرفت تشخیص داده و با دارو‌های معمولی مانند قرص تاوانکس به تجویز پزشک متخصص، درمان شوید. در پاسخ به سوال قرص تاوانکس برای چیست، باید بگوییم این دارو در درمان عفونت‌های باکتریایی پوست (از نوع پیچیده یا ساده)، سینوزیت حاد باکتریایی، کلیه، مثانه و پروستات استفاده می‌شود.

راه‌های تشخیص عفونت HPV

زگیل‌های تناسلی یکی از مهم‌ترین راه‌های تشخیص ویروس اچ پی وی هستند. اما گاهی بدون داشتن زگیل، این بیماری در بدن فرد وجود دارد. راه‌های تشخیص عفونت HPV که پزشکان از آن استفاده می‌کنند به شرح زیر است:

• تست پاپ اسمیر: این تست برای تشخیص تغییرات سلولی در دهانه رحم استفاده می‌شود و وجود HPV را نشان می‌دهد.
• تست HPV DNA: این تست به طور مستقیم DNA ویروس HPV را در سلول‌های دهانه رحم بررسی می‌کند و انواع پرخطر ویروس را تشخیص می‌دهد.
• معاینه فیزیکی: در صورت وجود زگیل‌های تناسلی، پزشک می‌تواند با معاینه فیزیکی آنها را تشخیص دهد.

دارو‌های مختلفی برای درمان این بیماری توسط شرکت پخش دارو برای داروخانه‌های سراسر کشور ارسال می‌شود. پزشک با‌توجه به شرایط شما و در صورت نیاز، این داروها را تجویز می‌کند.

راه‌های پیشگیری از عفونت HPV

همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. شما نیز می‌توانید با رعایت یک‌سری نکات ساده و انجام معاینه‌های پزشکی مرتب، از ابتلا به این بیماری پیشگیری کنید. در ادامه روش‌های پیشگیری آورده شده است:

• واکسیناسیون: واکسن‌های HPV مانند گارداسیل و سرواریکس در پیشگیری از انواع پرخطر و کم‌خطر HPV موثر هستند. این واکسن‌ها معمولا برای نوجوانان و جوانان قبل از شروع فعالیت جنسی توصیه می‌شوند.
• استفاده از کاندوم: استفاده از کاندوم خطر انتقال HPV را کاهش می‌دهد، اگرچه به‌طورکامل از انتقال ویروس جلوگیری نمی‌کند.
• معاینه منظم: انجام تست‌های غربالگری مانند پاپ اسمیر و تست HPV DNA به‌طورمنظم به تشخیص زودهنگام و پیشگیری از عوارض جدی کمک می‌کند.

در نظر داشته باشید که مصرف قرص تقویت سیستم ایمنی بدن و مراقبت از خود، در کنار انجام چکاپ‌های دوره‌ای بهترین راه برای پیشگیری از عفونت HPV است.

روش‌های درمان عفونت HPV

درمان عفونت HPV بر اساس نوع ویروس و شدت بیماری متفاوت است. اما به‌طور کلی روش‌های درمانی زیر مورد استفاده قرار می‌گیرند:

• درمان زگیل‌های تناسلی: زگیل‌های تناسلی با روش‌هایی مانند کرایوتراپی (فریز کردن)، لیزر درمانی یا استفاده از داروهای موضعی درمان می‌شوند.
• درمان تغییرات سلولی: در صورت تشخیص تغییرات سلولی غیرطبیعی در دهانه رحم، ممکن است روش‌هایی مانند کولپوسکوپی، بیوپسی یا جراحی برای برداشتن بافت‌های غیرطبیعی انجام شود.
• درمان سرطان: در موارد پیشرفته که HPV منجر به سرطان شده است، درمان شامل جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی می‌شود.

در نظر داشته باشید که پزشک باید با معاینه کامل و انجام آزمایش، بهترین درمان را برای شما تعیین کند.

طول عمر ویروس HPV خارج و داخل بدن؛ ویروس hpv تا چه مدت باقی می‌ماند؟

در پاسخ به سوال ویروس hpv تا چند ساعت زنده است،‌ باید بگوییم ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک ویروس مقاوم است، اما طول عمر آن در خارج و داخل بدن انسان به عوامل مختلفی بستگی دارد. در ادامه پاسخ سوال‌هایی مانند ویروس hpv تا چه مدت در بدن می‌ماند یا ویروس hpv تا چه مدت روی سطوح می‌ماند، به‌طور کامل داده شده است.

HPV خارج از بدن انسان معمولا برای مدت زمان کوتاهی (بین ۲ تا ۳ ساعت) زنده می‌ماند. این ویروس در محیط‌های مرطوب و گرم بهتر زنده می‌ماند، اما در شرایط خشک یا در معرض نور خورشید به سرعت غیرفعال می‌شود. HPV روی سطوح غیرزنده مانند لباس‌ها، حوله‌ها یا ابزارهای پزشکی برای چند ساعت تا چند روز زنده می‌ماند، اما خطر انتقال از این طریق بسیار کم است. در کل انتقال از طریق تماس مستقیم با پوست یا غشاهای مخاطی آلوده بسیار شایع‌تر است.

در داخل بدن انسان، HPV ممکن است برای مدت‌های طولانی، حتی سال‌ها، به صورت نهفته باقی بماند. سیستم ایمنی بدن در بیشتر موارد (حدود ۹۰٪) قادر است ویروس را طی ۱ تا ۲ سال پس از عفونت به طور کامل از بین ببرد. با این حال، در برخی افراد، ویروس ممکن است به صورت نهفته باقی بماند و در صورت تضعیف سیستم ایمنی، مجددا فعال شود. در مواردی که ویروس از نوع پرخطر باشد و سیستم ایمنی نتواند آن را کنترل کند، ممکن است به تغییرات سلولی و در نهایت سرطان منجر شود.

نکات کلیدی درباره HPV

کسب اطلاعات بیشتر در مورد ویروس HPV به شما در شناخت بهتر روش‌های پیشگیری کمک می‌کند. اگر این ویروس را بشناسید، در صورت مواجهه با این بیماری یا ابتلای یکی از نزدیکان، بهتر می‌توانید با حفظ آرامش خاطر، برای درمان اقدام کنید. از همین رو نکات کلیدی درباره HPV در ادامه آورده شده است:

• شایع‌ترین عفونت مقاربتی: HPV شایع‌ترین عفونت مقاربتی در جهان است و اکثر افراد فعال از نظر جنسی در طول زندگی خود به آن مبتلا می‌شوند.
• اهمیت واکسیناسیون: واکسیناسیون HPV از بیش از ۹۰٪ موارد سرطان‌های مرتبط با HPV جلوگیری می‌کند.
• غربالگری منظم: انجام تست‌های غربالگری به طور منظم می‌تواند به تشخیص زودهنگام و پیشگیری از عوارض جدی کمک کند.

با شناخت بهتر این بیماری و رعایت نکات گفته شده می‌توان از ابتلا به این بیماری پیشگیری کرد یا در صورت ابتلا با تشخیص زودهنگام، جلوی پیشرفت بیماری را گرفت.

بيماری hpv؛ بیماری جنسی عفونی

ویروس پاپیلومای انسانی که با نام ویروس اچ پی وی شناخته می‌شود، یک عفونت شایع است که عوارض جدی به همراه دارد. با این حال، با آگاهی از راه‌های پیشگیری، تشخیص به موقع و درمان مناسب، می‌توان از بسیاری از عوارض آن جلوگیری کرد. واکسیناسیون، استفاده از کاندوم و انجام معاینه‌های منظم از جمله اقدام‌های کلیدی برای محافظت در برابر HPV هستند.

اگر شما یا یکی از عزیزانتان نگران ابتلا به HPV هستید، با یک پزشک متخصص مشورت کنید. انجام واکسیناسیون و غربالگری‌های منظم می‌تواند زندگی شما را نجات دهد؛ همچنین روش‌های درمانی به‌روزی نیز برای این بیماری وجود دارد که تا به‌حال نتایج بسیار خوبی داشته است.